Na początku trzeba zaznaczyć i będziemy to powtarzać jak mantrę, że proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa nie jest „rozwodem kościelnym”, gdyż małżeństwo między ochrzczonymi jest nierozerwalnym sakramentem. Proces nie jest też „unieważnieniem” małżeństwa, gdyż unieważnić można jedynie coś, co jest prawnie ważne, natomiast w procesie bada się czy małżeństwo było (i pozostaje) sakramentem, czy też było od początku nieważne? Gdy zapadnie wyrok pozytywny, Kościół może powiedzieć, że dane małżeństwo nie było ważnie zawarte.

Bardzo często nasi klienci pytają nas jednak o to, czy stwierdzenie nieważności małżeństwa dotyczy obu stron, czy tylko jednej z nich, czyli tej, po stronie której nie było przyczyny nieważności, bądź używając nomenklatury z prawa cywilnego – winy. Oczywiście, wyrok stwierdzający nieważność małżeństwa dotyczy obu stron (obie strony są stanu wolnego), trudno bowiem sobie wyobrazić, aby dla jednej z nich małżeństwo było ważne, zaś dla drugiej – nie, aczkolwiek w praktyce może pojawić się zakaz zawarcia nowego małżeństwa. Dla zobrazowania przedstawiamy przykładową sentencję wyroku sądu kościelnego.

Kiedy sąd orzekający nieważność małżeństwa może nałożyć taki zakaz i jaka jest procedura uchylenia klauzuli zakazującej zawarcia nowego małżeństwa? Na te pytania odpowiedzieliśmy w innym artykule na naszym blogu, który jest dostępny pod linkiem: http://www.kanonicznakancelaria.pl/blog/klauzulawyrokowa#.WgXGd62Bh0s.